شعری در مورد صاحب العصر و الزمان حضرت مهدی (عج)
بسمه تعالی
بدعت آفرینش
پیش از آن کاین آسمان افراشتند
عشق تو در جان خلقت کاشتند
آفرینش را تو عظمی بدعتی
آفتاب آسمان خلقتی
تو ظهور نور در ملک شبی
روح بشکوه حیات مذهبی
حاصل صبر علی فریاد توست
پاسخ فریاد زهرا داد توست
بوی تو جاریست در جان های ما
نام تو پیچیده در آوای ما
باد می خواند تو را در گوش باغ
بید،لرزان از تو می گیرد سراغ
بلبلی سر کرده در آغوش گل
می سراید راز تو در گوش گل
می درد گر غنچه پیراهن به تن
از شمیم توست در دشت و دمن
از تو پروانه شبی شعری سرود
شمع، شب را تا سحر آشفته بود
چشمه تا از رود نام تو شنید
اشک شد وز دیده ی سنگی چکید
بوم از باد سحر پرسید کو
آنکه در دنبال اویی کو به کو؟
منکران خورشید را ناباورند
در حجاب زور و تزویر و زرند
ای چو خفاشان به شب بگریخته
پرده ی شب را به چشم آویخته
زنده ، عالم ز اشتیاق روی اوست
در همه درات های و هوی اوست
قامت صبر زمان پوسیده است
لاله های کربلا روییده است
لاله ها در راه سرخ انتظار
پرپرند از اشتیاق روی یار
تا کی آید از ره آن معنای دین
آن شکوه عشق ، آرام زمین
انتهای انتظار است آن امید
کز دل شب می دمد صبح سپید
رخت بربسته است از دل ها قرار
عالمی در اضطراب و انتظار
آسمانها چون تویی قائم، بپاست
با تو عالم گر بپا خیزد سزاست
( صدیقه وسمقی )
تعجیل قیام قائم آل محمد صلوات(اللهم صل علی محمد آل محمد و عجل فرجهم)
آری خدا را دوستانی است و بندگانی که بی هیچ چشمداشت و توقعی از روی اخلاص و تسلیم او را عبادت می کنند و آنی از او غافل نمی شوند. و ما انسانهای اسیر روزمرگیهای زندگی را لازم است با چنین انسانهای پاک و الهی آشنا شویم تا باشد که ...